Evanxeo segundo Mateo (22,15-22)
Naquel tempo, os fariseos fóronse reunir para veren o xeito de sorprender a Xesús nalgún dito. Así é que lle mandaron algúns discípulos deles con algúns partidarios de Herodes, que lle preguntaron:
‑ Mestre, sabemos que es sincero, que de verdade ensína‑lo camiño de Deus e que non andas con miramentos, pois non reparas na aparencia das persoas. Dinos, logo, ¿que che parece: Está permitido pagarlle o tributo ó Cesar ou non?
Xesús, que lles coñeceu a malicia, contestoulles:
‑ ¿Por que me queredes comprometer, hipócritas? Mostrádeme a moeda do tributo.
Eles presentáronlle un denario. E el preguntoulles:
‑ ¿De quen é esta imaxe e maila inscrición?
Contestáronlle:
‑ Do César.
Entón replicoulles:
‑ Pois logo dádelle ó César o que é do César, e a Deus o que é de Deus.
No hay comentarios:
Publicar un comentario