Páginas

DOMINGO I ADVENTO (B) : SANTO EVANXEO SEGUNDO MARCOS (13, 33-37

Naquel tempo, díxolles Xesús ós seus discípulos:
Estade á espreita e atentos, que non sabedes cando será o momento.

É coma un home que foi ó estranxeiro, deixando a casa e  maila facenda nas mans dos seus criados, encargándolles a  cada un o que tiña que facer; e ó porteiro ordenoulle que velase.
Vixiade vós, polo tanto, pois non sabedes cando chegará o amo da casa: se á tardiña ou con noite pecha, se co canto do galo ou no amencer. Non vaia ser que chegue de repente, e vos atope durmindo.
E o que vos digo a vós, tamén llelo digo a todos: ¡Estade en vela!
                                                                                                              Palabra do Señor

FESTA DE XESUCRISTO REI - SANTO EVANXEO SEGUNDO MATEO (25, 31-46)

Naquel tempo, díxolles Xesús ós seus discípulos: Cando veña o Fillo do Home na súa gloria e tódolos anxos con el, sentará no seu trono glorioso. Diante del xuntaranse tódalas nacións; e separará uns dos outros, como xebra o pastor as ovellas das cabras. E poñerá as ovellas á súa dereita, e as cabras á súa esquerda.
Entón dirá o Rei ós da súa dereita:
‑ Vinde, benditos do meu Pai, recibide a herdanza do reino preparado para vós desde a creación do mundo. Porque tiven fame, e déstesme de comer; tiven sede, e déstesme de beber; fun foras­teiro, e acolléstesme; estiven en coiro, e vestístesme; enfermo, e visitástesme; na cadea, e viñéstesme ver.
Entón preguntaranlle os xustos:
‑ Señor, ¿cando te vimos famento e che demos de comer, ou sedento e che demos de beber? ¿Cando te vimos forasteiro e te acollemos, ou en coiro e te vestimos? ¿Cando te vimos enfermo ou na cadea e te visitamos?
O Rei contestaralles:
‑ Dígovolo de verdade: Canto fixestes cun destes irmáns meus máis pequenos, fixéstelo comigo.
E diralles logo ós da súa esquerda:
‑ Arredade de min, malditos, ide para o lume eterno, prepa­rado para o Satán e para os seus anxos. Porque tiven fame e non me destes de comer; tiven sede e non me destes de beber; fun forasteiro, e non me acollestes; estiven en coiro, e non me vestistes; enfermo e na cadea, e non me visitastes.
Entón tamén eles lle preguntarán:
‑ Señor, ¿cando te vimos famento ou sedento, forasteiro ou en coiro, enfermo ou na cadea, e non che acudimos?
El responderalles:
‑ Dígovolo de verdade: Canto deixastes de facerlle a un destes máis pequenos, deixastes de mo facer a min.
Estes irán ó castigo eterno, e os xustos á vida eterna.
           Palabra do Señor / Loámoste, Cristo

Colecta de Cáritas - 1º Domingo novembro

A colecta do primeiro domingo de novembro de Cáritas parroquial acadou a cantidade de 558,19 euros.

9 nov 2011

DOMINGO XXXIII (A) - SANTO EVANXEO SEGUNDO MATEO (25, 14-15. 19-219

Naquel tempo, díxolles Xesús ós seus discípulos esta parábo­la:
- Un home que ía saír de viaxe, chamou polos seus criados e entregoulle‑los seus bens. A un deulle cinco talentos, a outro dous e a outro un; a cadaquén segundo a súa capacidade. Despois marchou.
Ó cabo de moito tempo chegou o amo daqueles criados, pedín­dolles contas.
Achegouse o que recibira cinco talentos e presentou outros cinco, dicindo: "Señor, cinco talentos me entregaches; velaquí outros cinco que gañei".
Díxolle o seu amo: "Moi ben, criado fiel e cumpridor. Xa que fuches fiel no pouco, poñereite á fronte do moito. Pasa a gozar da festa do teu amo".
                                                                                                              Palabra do Señor