RELIXION NAS AULAS, UNHA NECESIDADE CULTURAL (A.G.V.)

Suspensos en cultura xeral

   Hai cousa dun mes sorprendeunos a  seguinte noticia sobre os resultados duns exames para optar a Profesor de Ensino Primario en Madrid: O 86% dos examinados suspendeu unha proba que incluía preguntas sobre coñecementos que debe ter un alumno de sexto de primaria, con 12 anos. Moitos deles non souberon responder que tipo de animal é unha serpe, cal é a lonxitude dunha circunferencia cun centímetro de radio, cal é o significado de escrúpulo...

    

Non é fácil establecer os límites do que se chama cultura xeral. Espérase dun Diplomado ou Graduado universitario unha notable posesión da mesma. Pero en verdade non debemos escandalizarnos. Estou convencido de que as cuestións erradas polos aspirantes a mestres en Madrid tampouco serían respondidas con acerto  por outros universitarios doutras titulacións. Era unha proba xeral, selectiva, na que non entraban os contidos específicos dos estudos de mestre. O que estes resultados indican é a mala saúde do noso ensino primario e medio.

A ignorancia relixiosa

    Durante doce anos gocei do privilexio de impartir clases de Relixión e a súa didáctica  aos alumnos de Maxisterio na Universidade da Coruña.  O privilexio foi contar, curso tras curso, con varios centos de alumnos  de entre 18 e 22 anos e tamén cun grupo de profesores de moi diversas áreas e mentalidades cos que forxei unha relación amigable e incluso fraterna. Nesa experiencia puiden constatar que as asignaturas de Relixión (Católica, en concreto) eran do interese dos estudantes. As materias optativas de Relixión rexistraban cada ano unha altísima matrícula, ata o punto de rebordar as horas previstas de dedicación do profesor.

    Sen embargo tamén puiden constatar que moitos universitarios nunca tiveran unha Biblia nas súas mans, nin sabían cousa ningunha da historia de Israel nin da historia do cristianismo, nin sequera as páxinas máis difundidas, coma as da Xénese, nin as máis populares  das sagas dos patriarcas, dos reis David e Salomón, etc.  Para min foi moi  decepcionante a comprobación de que moitísimos alumnos descoñecían totalmente, entre outras cousas, as parábolas de Xesús, o "Mestre".

A Relixión na escola,

necesidade cultural

    A materia de Relixión, impartida debidamente, coa súa programación, cos seus obxectivos e contidos ben organizados,  é sen dúbida a que máis se presta a entrar en relación coas outras materias escolares. A súa ausencia créalles unha chea de problemas prácticos aos profesores de historia, de literatura, de arte, e non soamente a estes.

    A perda de coñecementos coa que carga o ignorante relixioso non se reduce estritamente ao sentido da vida, á esperanza máis alá da morte nin ás oracións ou ritos netamente relixiosos. Estes temas son, por certo, soamente asumibles grazas á competencia específica dada, sobre todo, polos  coñecementos relixiosos.

   Acceder a un digno nivel de "cultura xeral" é razón suficiente (hai outras e máis importantes) para que os pais e os alumnos máis conscientes e responsables escollan nos colexios e institutos a materia optativa de Relixión. 

AGV