Despois de examinar ante Deus reiteradamente a miña conciencia, cheguei á certeza de que, pola idade avanzada, xa non teño forzas para exercer axeitadamente o ministerio de Pedro. Son moi consciente de que este ministerio, pola súa natureza espiritual, debe ser levado a cabo non soamente con obras e palabras, senón tamén, e en non menor grao, sufrindo e rezando.
Cando soubemos a noticia, pasamos da sorpresa á admiración. Sorpresa polo inesperado do anuncio, dígase agora o que se diga. Admiración polo insólito e desacostumado. Son contadiños os casos de renuncia dun Papa ao seu ministerio de bispo de Roma e cabeza visible da Igrexa. Do asombro pasamosa unha alegría contida, por todo o que a decisión do Papa ten de profética e liberadora. O ministerio na Igrexa non é un poder nin democrático nin absoluto, é outra cousa. Bieito XVI axúdanos a comprendelo. Os que desenvolven na Igrexa os servizos que se lles encomende, desde un catequista ata un bispo, non están escravizados de por vida a el nin son os seus donos vitalicios.
Graciñas, Papa Bieito.
Graciñas pro todo o teu ministerio papal, episcopal, maxisterial e teolóxico. Graciñas tamén por mostrarnos a beleza e a liberdade da fe en Cristo.
No hay comentarios:
Publicar un comentario