A parroquia

Somos a parroquia católica do barrio do mesmo nome na Coruña, España, arquidiocese de Santiago de Compostela. Estamos situados no tramo medio da Avenida de Fisterra e das rúas que a cruzan: Cidade de Lugo, Palomar, Paseo das Pontes, e os bloques de rúas en torno a Vista Alegre e mais ao viaducto da Ronda de Nelle, zona da Agra do Orzán ata a Gramela e Praza das Cunchiñas.

Pertencemos ao Arciprestado de Riazor na zona pastoral da Coruña. Estamos entre o Parque de Santa Margarida coa súa Casa das Ciencias e a zona verde do Paseo das Pontes. A nosa igrexa parroquial ubícase no número 156 da Avenida de Fisterra.

1 jun 2012

AS OFENSAS CONTRA OS SENTIMENTOS RELIXIOSOS


Código penal español. Artículo 525 
1. Incurrirán en la pena de multa de ocho a doce meses los que, para ofender los sentimientos de los miembros de una confesión religiosa, hagan públicamente, de  palabra, por escrito o mediante cualquier tipo de documento, escarnio de sus  dogmas, creencias, ritos o ceremonias, o vejen, también públicamente, a quienes  los profesan o practican.
2. En las mismas penas incurrirán los que hagan públicamente escarnio, de palabra o por escrito, de quienes no profesan religión o creencia alguna.
En 1977, dos aficionados al cine y devotos de Buñuel, Javier Krahe y Enrique Seseña, realizan su aportación al séptimo arte: un cortometraje en superocho titulado "Diez comentarios". Uno de los episodios, "Sobre la Cristofagia", es un chiste en el que se propone una receta de cocina ya que los católicos -según su propia doctrina- se comen el cuerpo de Cristo crudo. El experimento no trasciende el ámbito doméstico.
O parágrafo anterior, escrito por López Guereña, compañeiro e amigo de Javier Krahe, recolle a descrición do feito que está na orixe da acusación  de ofensa contra os sentimentos relixiosos, neste caso católicos, polos que foi xulgado o día 28 de maio pasado o cantautor Javier Krahe, día en que escribimos este “til”. O delicto tivo que ver coa difusión desa curtametraxe en Canal+ como fondo dunha entrevista biográfica a Krahe.
 De cando en cando, saltan á luz pública feitos similares, como bandas deseñadas, pezas de teatro, películas, cancións, pinturas e esculturas, co seu séquito de polémicas, declaracións e manifestacións colectivas de adhesión ou de condena. Por un lado parece maltratada a liberdade de expresión e a creatividade dos artistas. Por outro, os sentimentos relixiosos dos ofendidos (o código inclúe as ofensas aos non crentes) esixen custodia e reparación.

¡QUÉ LONXE ESTÁN ...!
Son moitos os artistas e críticos que ponderan especialmente a obra que provoca o lector, espectador, etc. Optan por crear pezas que rompan os esquemas, que sorprendan e escandalicen.
 En moitos deles esa actitude ou motivación persoal vén precedida ou acompañada dun sentido da vida que non compaxina co modelo burgués, occidental, convencional, aínda vivindo nel e a costa del. É fácil atopar inspiración e conseguir notoriedade construíndo textos, cadros, esculturas que parodian e fan burlan da familia, das relixións e doutras institucións e símbolos. A súa norma é a contracorrente. En moitos casos, resulta evidente o recurso fácil á grosería para gañar a complicidade dos amigos. Cando se trata da Igrexa, ou do Islam ou do Xudaísmo, o que evidencian estas “creacións” é o tremendo desafecto e distancia entre estes ámbitos “culturais” e o ámbito da fe e da relixión.
HUMOR NECESARIO
Recentemente  “L’Observatore romano” sorprendía a moitos ao facer un eloxio do catolicismo dos Simpson, coñecida serie de debuxos animados.   Esa loanza do xornal da Santa Sé indica así que a crítica non é de seu mala. A todos, e especialmente a máis dun bispo, nos é necesario gañar en sentido do humor. Aos crentes para saber rir coas nosas incoherencias e aos artistas para superar a fácil grosería e facer relucir entre as sombras a beleza, a verdade e mais o ben.
A.G.V. 

No hay comentarios:

Publicar un comentario