A parroquia

Somos a parroquia católica do barrio do mesmo nome na Coruña, España, arquidiocese de Santiago de Compostela. Estamos situados no tramo medio da Avenida de Fisterra e das rúas que a cruzan: Cidade de Lugo, Palomar, Paseo das Pontes, e os bloques de rúas en torno a Vista Alegre e mais ao viaducto da Ronda de Nelle, zona da Agra do Orzán ata a Gramela e Praza das Cunchiñas.

Pertencemos ao Arciprestado de Riazor na zona pastoral da Coruña. Estamos entre o Parque de Santa Margarida coa súa Casa das Ciencias e a zona verde do Paseo das Pontes. A nosa igrexa parroquial ubícase no número 156 da Avenida de Fisterra.

11 jun 2012

FIN DE CURSO DA CATEQUESE.

Sábado, 9 de xuño de 2012
Xubileo Mariano en Carballo e tarde de xogos en Cerceda

 Saímos da igrexa parroquial de Santa Margarida ás 10 da mañá. Camiño de Carballo xa fomos coincidindo cos autocares das parroquias dos Rosais e Labañou, San Pedro de Visma, San Pío X (Escravas),  da catequese do Fogar Calvo Sotelo e de San Francisco Xabier. No noso autocar coincidimos cos catequistas e nenos de San Xosé, de Montealto, que anque non forma parte do noso arciprestado, tamén se une á nosa festa de clausura do curso catequético. 
Cando xa estabamos chegando, pola megafonía do autocar nos foron informando da razón de ser  da visita a Carballo nesta fin de curso. En Carballo tamén se uniu a nós a parroquia de Oseiro, que si que pertence ao arciprestado de Riazor. En total eramos 260 persoas.
 Ás once  empezabamos a celebración da Eucaristía na igrexa parrquial. A Eucaristía foi  unha verdadeira festa comunitaria de fe. 
As diversas partes estaban preparadas por catequistas e nenos das distintas parroquias. Foi unha celebración viva, expresiva, áxil, participada.  Deunos a benvida o párroco de Carballo e, xa no remate, despediuse de nós, explicando o porqué do Xubileo Mariano en Carballo e desexándonos unha feliz xornada.
           







  Acudimos a pé desde a igrexa parroquial á capela da Milagrosa. O río Anllóns acompañaba o noso camiñar e os scouts de San Francisco Xabier animaron cos seus cantos ese curto itinerario. 

¡Cumpreanos feliz!
A tarta era pequena, pero de chocolate!
Xa na capela da Milagrosa, tivemos un breve acto mariano: escoitamos algúns poemas dedicados á Virxe e todos rezamos a Salve. Despois pasamos a renderlle  a nosa  homenaxe á Virxe María, na advocación da Milagrosa, ao tempo que se nos entregaba o simbólico recordo da súa medalla. As nubes estaban sobre nós entoldando o ceo, pero non choveu.


   














Saímos de contadiño para Cerceda. 
Ao pouco os limparabrisas do autocar empezaron a alarmarnos: chovía. Era auga fina pero persistente. Por momentos un pequeno claro no ceo permitíanos esperar que despexase, pero a auga que caía foi crecendo en intensidade. Chegamos ao Aquapark. Baixo uns paraoles dúas ou tres familias amparábanse mentres daban conta do seu xantar. Os curas foron falar cos responsables e viñeron cunha solución alternativa: no polideportivo de A Silva tiñamos as portas abertas para estar baixo cuberto e alí estaban instalados os hinchables, para que os nenos tievesen a compensación de non poder disfrutar dos xogos de auga do Aquapark.
Panorama dos hinchables
Chegados ao Pavillón Polideportivo da Silva, parroquia de Cerceda, fómonos acomodando nas bancadas para dar conta do xantar. Houbo quen levara incluso a súa humilde pero auténtica tarta de cumpreanos. 
Ás dúas e media os monitores que nos acompañaron no polideportivo empezaron a preparar os hinchables e ao pouco unha morea de rapaces e rapazas andaban agaviando, rolando, esvarando e caendo en todas as posicións menos imaxinables. 


Os maiores compartiron os xogos
Hai que saltar conforme as normas...
O grupo de Santa Margarida creou a súa propia diversión, moi animada e concorrida, mediante os saltos á corda, no que participaron catequistas, neos e nenas e incluso nais, algunhas delas moi hábiles e adestradas.
Os divertidos lances do salto da corda
Que formaliños,
 despois de que acabaron a tarta
Eran as seis da tarde pasadas cando o mago Martín nos encandilou coa súa arte case durante unha hora. Vimos coma os panos se convertían en choiva de confetti e como a auga dun vaso pousado na cabeza dunha nena saía polo seu cóbado. 


O mago Martín entretivo e fixo rir
    Ás sete e cuarto, despois de deixar todo ben recollido e limpo, volvemos aos nosos autocares. Ao chegar á  Coruña, sufrimos un desvío por causa dun pampionato de marcha atlética que se estaba desenvolvendo nas rúas do centro. Iso retrasou un pouquiño máis a chegada ao pé da igrexa parroquia, pois fomos primeiro a Monte Alto para deixar alí os catequistas e nenos da parroquia de San Xosé.


Sen tropezos e felices, chegamos áo punto de partida cando xa pasaba das oito e media da tarde. 








No hay comentarios:

Publicar un comentario